دیروز امروز نیست

در آغاز هیچ نبود کلمه بود و آن کلمه خدا بود

دیروز پانزدهم بود و امروز شانزدهم و این نشون میده که یه روز از دیروزگذشته و دیگه دیروز

به تاریخ پیوسته و دیگه دیروز ی وجود نداره ودیگه امروز دیروز نخواهد بود.

ثانیه ها در پی هم می آیند و می روند و قدرتی نیست جلویشان را بگیرد.

و تو هم قدرت نداشتی جلوی دیروز را بگیری و دیروز جلوی چشمانت از کنارت گذشت،گذر

زمان را دوست داشتی ، در طی سالهای گذشته روزهایی بودند که گذشتند مثل دیروز.

گاهی مجبوری در سطح بمانی بخاطر اینکه عمق را فراموش کنی وچه لذتی دارد در سطح

ماندن برای فراموشی عمق ، واین را بارها تکرار میکنی تا اینکه متوجه میشوی به سطح

عادت کرده ایی و عمق را فراموش !!

خود را درون مسجد میبینی ، آشنایی فوت کرده ، یک فاتح تنها کاریست که از دستت بر

می آید!!  حس میکنی که همه چیز در همین نزدیکی هاست .

قرآن تعارف میکنند برای خواندن ، تعارفشان را رد میکنی ، حاجی درگوشی بهت میگوید

وحید که اهل قرآن نیست ، تو میگویی : بله بگویید انجیل بیاورند، هردو لبخند میزنید

و به صدای قرآن گوش میدهید.

فکر میکنی تا بحال خدا دوستت نداشته ، وقتی اتفاقات چندسال اخیر را مرور میکنی

متوجه میشوی تازه خدا نبست به تو تبعیض هم قائل شده !!

حضور حاجی در کنارت ناخوداگاه ذهنت را بطرف چرکو جهت میدهد ، آن فضا ربطی به

طنازی یا شیطنت های جدید چرکو ندارد ولی جلوی ذهن را نمیشود گرفت!

واما امروز دیروز نیست!!پیامکی روی گوشیت نقش میبندد"روزها تکرار میشنود باز،اما،

اما تکراری نمیشوند!!

بیرون از مسجد رحمان را میبینی برعکس همیشه لبخند بر لبانش نیست ، دلهره داری

با دلهره خود را به عصر میرسانی ، محبوبه از بزرگی مستوره داستانی ساخته به بزرگی

مستوره !!زهرا دارد بزرگتر میشود و با خودش کلنجار میرود ، باز دلهره داری ، مسعود را

میخواهی که در یک عصر طوفانی که دریا دیوانه شده تورا تا کنار دریا همراهی کند.

دنیای زیبای مسعود دلهره ات را کاهش می دهد و بعد صدای اذان مغرب تورا از نو میسازد.

پانوشت :

این رو دیروز نوشتم ولی وقت نشد همون دیروز بزارم وبلاگ

پس خیلی توی تاریخ ها گم نشید

ببخشید کمی طولانی شد

وحید

شانزدهم هزاروسیصدو نود دو ساعت یازده و چهل هشت دقیقه تا هنگام تاریکی شب